Lipoproteïne A - wat het is en hoe het met verhoogde snelheden te verminderen

1. Lipoproteïne (a) - wat is het?
2. Oorzaken van lipoproteïnegroei (a)
3. Fysiologische kenmerken
4. Waarom heeft het lichaam lipoproteïne nodig (a)
5. Lipoproteïne-test - wat is het?

Dit mysterieuze lipoproteïne (a) (LP (a)) bestaat niet in cholesterol (cholesterol) metabolisme-regimes. Waarom heeft het lichaam het nodig? Een eenduidig ​​antwoord kan niemand geven. En toch is het aanwezig in het bloed.

Aan de ene kant is lipoproteïne (a) een cholesterolvrije karbonade met lage dichtheid, het wordt ook "slecht" genoemd, omdat een hoog LDL-gehalte leidt tot atherosclerose en de complicaties ervan. Anderzijds is het een "familielid" van gunstig plasminogeen, dat betrokken is bij het verzachten en uitscheiding van bloedstolsels.

Hoge LP (a) is een veel voorkomende oorzaak van erfelijke vasculaire pathologieën die hartaanvallen en beroertes veroorzaken . Tegelijkertijd is deze indicator voor langlevers die een 100-jarige mijlpaal hebben bereikt constant hoog.

Moet ik met hem omgaan om alle details te verduidelijken? Bij het berekenen van cholesterol houden we rekening met lipoproteïne (a). Wat we onze lipoproteïnewaarden met lage dichtheid noemen, is eigenlijk de som van het LDL-cholesterol en de LP (a). Hoe het resultaat van het lipidenprofiel correct te ontcijferen?

Lipoproteïne (a) - wat is het?

Een gevaarlijk familielid van 'schadelijk' cholesterol is eigenlijk LDL, alleen met het aanhangsel. glycoproteïne Apo (a) is een alipoproteïne (a) geassocieerd met Apo B alipoproteïne, dat ook aanwezig is in het LDL-complex. In zijn samenstelling - cholesterol, triglycerol, fosfolipiden, Apo B, alipoproteïne Apo (a).

Het wordt geproduceerd in LP (a) in de lever wanneer LDL en Apo (a) worden gecombineerd met een disulfidebinding van het covalente type. Vergeleken met andere soorten LP vindt katabolisme van dergelijke lipoproteïnen in de nieren plaats.

De plasmawaarde van lipoproteïne (a) is geassocieerd met Apo (a): hoe kleiner het aliproproteïne (a), hoe hoger de LP (a), het wordt bepaald door de genen die voor Apo (a) coderen. Het gehalte aan lipoproteïne (a) varieert van <0,1 tot> 200 mg / dL. Voor lipoproteïne (a) is de norm maximaal 14 mg / dl.

de lipoproteïne samenstelling (a) er is ook LDL-cholesterol samen met zijn belangrijkste alipoproteïne B. Deze componenten hebben weinig effect op het gehalte aan LP (a) (slechts 10%). 90% van deze indicator bepaalt de genen, en het wordt geassocieerd met de snelheid van vorming van Apo (a). Sinds de kindertijd groeit de indicator LP (a) constant en bereikt een maximum op volwassen leeftijd. Dan blijft dit cijfer ongewijzigd, met uitzondering van vrouwen in de postmenopauzale periode, wanneer ze een andere toename van de concentratie zien.

In vergelijking met andere risicocondities wordt het gevaar van een hoog lipoproteïne (a) niet geassocieerd met geslacht of leeftijd. Het is niet afhankelijk van voeding en leefomstandigheden. Maar de voorwaarden die het niveau van lipoproteïne (a) beïnvloeden, zijn nog steeds gedefinieerd.

Oorzaken van lipoproteïnegroei (a)

Het lipoproteïne-katabolisme (a) wordt uitgevoerd in de nieren, daarom is lipoproteïne (a) aanzienlijk verhoogd in de volgende omstandigheden:

• Nierfalen;
• Iedereen op hemodialyse;
• Nefropathie bij diabetici;
• Personen met nefrotisch syndroom.

Volgens de resultaten van tests bij vrijwilligers met de laatste ziekte op deze lijst, was de lipoproteïne-index (a) 69,1 mg / dl. In vergelijking met analyses van gezonde deelnemers (18,2 mg / dL) kan worden geconcludeerd dat de snelheid meerdere keren is overschreden. Tijdens remissie hadden patiënten een daling van het niveau tot 8,9 mmol / l.

Met een verandering in katabolisme bereiken de waarden van lipoproteïne (a) 100 mg / dl en wanneer de snelheid van glomerulaire filtratie onder 70 ml / min daalt. dit cijfer kan zelfs nog hoger zijn.

Een toename van de waarden van lipoproteïnen (a) is eigenlijk gerelateerd aan nierdisfunctie, maar er zijn gevallen waarin nierpathologieën zich ontwikkelden tegen de achtergrond van al hoge LP (a). Artsen associëren dit fenomeen met erfelijke aanleg.

Fysiologische kenmerken

Langetermijnobservaties van een objectief beeld van de fysiologie van lipoproteïne (a) onthulden niet. Het is betrouwbaar vastgesteld dat het, als een component van LDL en een "familielid" van plasminogeen, deelneemt aan de stolling en het metabolisme van cholesterol en triglycerol.

In dit opzicht veroorzaakt lipoproteïne (a) eigenlijk hart- en vaatziekten (CVD) en stimuleert het de vorming van bloedstolsels. In bloedstolsels (plaques) werden lipoproteïnen (a) die betrokken zijn bij trombusvorming gedetecteerd. De American Heart Association, de gezaghebbende vereniging van cardiologen, beweert dat hoge lipoproteïnen (a) het risico op fatale coronaire trombose tot 70% verhogen.

• Atherogene mogelijkheden versterken het transporteffect van geoxideerde fosfolipiden.
• Een indicator van 26 mg / dl veroorzaakt de vorming van bloedstolsels.
• LP (a) is een plasminogeenremmer die fibrine afbreekt en bloedstolsels oplost.
• Lipoproteïne (a) kan de barrière van de wervelkolom overwinnen en in de hersenvocht vallen, het heeft een negatief effect op het centrale zenuwstelsel.

De meeste wetenschappers houden vast aan het concept dat een hoge plasma-lipoproteïne-index (a) het risico op HVZ verhoogt, vooral voor mannen. Maar langetermijnwaarnemingen van 32 duizend vrouwen bevestigden dat een hoge lipoproteïne-index (a) de CVD-statistieken met een factor 2 verhoogt.

In het proces van veroudering van het lichaam neemt de relatie tussen de waarden van dit bestanddeel en cardiorisc af: bij ouderen wordt deze factor al geassocieerd met een lange levensduur, en voor ouderen na 65 jaar heeft het geen zin om het te bepalen. Eén persoon op de 10.000 levens naar de honderdste mijlpaal ter wereld, dus het is niet de moeite waard om op dit criterium te rekenen.

Bij diabetes mellitus (DM) zijn de waarden van lipoproteïne (a) in de analyses vaak verhoogd, maar de relatie tussen de aard van diabetes en lipoproteïne (a) is niet boven de norm vastgesteld. Alleen het feit van het vergroten van de waarschijnlijkheid van retinopathie bij diabetes type 2 en lipoproteïnen (a) boven normaal is bewezen. Bij insuline-afhankelijke diabetici, met liposuctie (a) waarden van 36 mg / dL, neemt het risico op overlijden toe.

In een prospectief experiment namen 186 kinderen jonger dan 12 jaar deel, werd onthuld dat lipoproteïnen (a)> 30 mg / dl de kans op veneuze trombo-embolie al in de kindertijd vergroten. Verhoogde resultaten van lipoproteïne-analyse (a) worden voornamelijk opgemerkt bij kinderen met een overgewicht.

Waarom heeft het lichaam lipoproteïne nodig (a)

Vitaal onmisbaar is dit type lipoproteïne niet. Mensen met weinig inhoud nemen geen duidelijke kwalen waar. Lipoproteïnewaarden (a) kunnen tot 1000 keer veranderen. Er wordt aangenomen dat het de wondgenezing verbetert, helpt bij het herstellen van weefsel en bloedvaten.

Experimenten hebben aangetoond dat Apo (a) bijdraagt ​​aan de vermindering van de primaire tumor. Door de ontwikkeling ervan te blokkeren, verhoogt het de overleving van proefdieren met primaire kwaadaardige menselijke neoplasmata.

Een hoge lipoproteïne (a) (> 30 mg / dL) voorspelt een toename van CVD, vooral bij hoge (vanaf 60 mg / dL) LDL-C. De experimenten, waaraan 1486 achttienjarige jongens deelnamen, toonden aan dat ouders van jongeren met een plasmaconcentratie van 25 mg / dL 2,5 keer vaker een hartaanval hadden dan degenen met wie deze indicator normaal was.

In een ander experiment werden lipoproteïnen (a) onderzocht bij mannen van 40-50 jaar oud als een voorspeller van mortaliteit, niet geassocieerd met andere risicofactoren. Deze indicator hangt ook af van het ras: bij mensen met een witte huid is deze hoger dan bij zwarten. 14 mg / dl wordt beschouwd als de norm voor mannen en 15 mg / dl voor vrouwen.

Waarden boven 30 mg / dL zijn verhoogd. Een dergelijke indicator is volgens grootschalige studies aanwezig bij 25% van de Amerikaanse burgers.
Bij hypercholesterolemie is het belangrijk om niet alleen de lipoproteïnegegevens (a) te bepalen, maar ook de grootte van de deeltjes zelf, die de mate van cardiaal risico genetisch bepalen.

Lipoproteïne-test - wat is het?

Om een ​​competent en economisch levensvatbaar behandeltraject met hoge niveaus van LDL-cholesterol en Apo B te bepalen, is het belangrijk om de rol van de genetisch bepaalde groei van lipoproteïne (a) en apo (a) in de analyses te verduidelijken.

Aangezien lipoproteïne (a) een familiale risicofactor is voor coronaire aandoeningen, CVD, beroerte, is het noodzakelijk om ze te controleren:

Patiënten met vroege CVD-geschiedenis.

Patiënten met een familiale aanleg (er zijn veel gevallen van HVZ in de anamnese van de nabestaanden).

1. Personen met de diagnose CVD zonder de genoemde risicofactoren;
2. Voor cholesterolemie, die niet vatbaar is voor behandeling met statines;
3. Patiënten met nierdiagnoses;
4. Iedereen die angioplastiek of bypasschirurgie is voorgeschreven;
5. Met diabetes van welke aard dan ook;
6. Kinderen met trombo-embolie.

bij lipidenanalyse worden geleid door referentie-indicatoren:

• <14 mg / dL - normaal;
• 14-30 mg / dl - borderline-toestand;
• 31-50 mg / dL - hoog niveau;
• > 50 mg / dL is een zeer hoog risico.

En tot slot - de belangrijkste vraag over lipoproteïne a: hoe hoge niveaus van lipoproteïne te verminderen (a)? Vanwege het feit dat de inhoud ervan op genetisch niveau is gelegd, kan een speciaal dieet, gewichtscorrectie, levensstijlveranderingen, statinetherapie de concentratie van het medicijn niet verlagen (a).

Sommige resultaten werden geregistreerd met het gebruik van nicotinezuur en een hormonale vervangingsbehandeling, maar deze informatie vereist bevestiging. Er zijn geen medicijnen om de concentratie lipoproteïne (a) te verlagen, en het is niet bekend of de afname van de concentratie leidt tot een reële afname van het hartrisico.